Onze racka kudde doet het goed! Daar zijn wij trots op en ze doen wat ze ‘moeten’ doen. De ganzen verstoren en verjagen op de eilanden en landjes/weides, het gras kort houden en inheemse vegetatie een kans geven. En ze eten het riet niet op, wat nu aan het opkomen is. Al met al een mooi resultaat. Maar soms gaat het met het lammeren iets anders dan gepland. We kregen een tweeling en dat zag er heel goed uit. Helaas, moeder kreeg een onsteking en kon geen melk geven. Schapen nemen helaas geen lammeren van andere schapen over, ze worden dan aan hun lot overgelaten. Dan zit er maar 1 ding op, de lammetjes mee naar huis. Ze waren uitgeput en onderkoeld en zo klein. Droogwrijven, leren drinken, de fles geven, en heel veel warmte en liefde.
Met behulp van Wilco, John, en Marguerite ze zijn inmiddels redelijk zelfredzaam. Maar alle kraambezoek en aandacht zijn zo belangrijk voor deze diertjes! Wat kunnen lammetjes toch veel betekenen voor ons, zie hierbij een kleine greep uit de dagelijkse bezoekers en verzorgers. Wat is dit toch mooi en bijzonder! Dank jullie wel.
