De lijnen kort en duidelijk, met de burgemeester de boot in.
Sinds kort hebben wij in de gemeente Bodegraven-Reeuwijk een nieuwe burgemeester. Michiel Grauss* komende uit de gemeenteraad van de gemeente Rotterdam.
*Politieke carrière
Grauss was van 2000 tot 2001 lid van het partijbestuur van de Reformatorische Politieke Federatie (RPF) en de ChristenUnie (CU). Van 2001 tot 2018 was hij namens de ChristenUnie gemeenteraadslid en fractievoorzitter in Capelle aan den IJssel. Van 2018 tot 2022 was hij namens ChristenUnie-SGP wethouder van armoedebestrijding, schuldenaanpak en informele zorg in Rotterdam.[1] Met ingang van 21 september 2022 volgde hij Arre Zuurmond op als voorzitter van de Ouderpanel Kinderopvangtoeslag.[2][3]
Grauss werd op 31 oktober 2022 door de gemeenteraad van Bodegraven-Reeuwijk voorgedragen als nieuwe burgemeester.[4][5][6] Op 8 december dat jaar werd bekend dat hij bij koninklijk besluit is benoemd met ingang van 16 januari 2023.[7] Op 16 januari dat jaar vond ook de installatie en beëdiging plaats. In zijn portefeuille heeft hij openbare orde en veiligheid, regionale zaken, integriteit en naturalisaties en coördinatie opvang vluchtelingen.[8][9][10] Op 25 januari dat jaar werd bekend dat Tof Thissen is benoemd als opvolger van Grauss tot voorzitter van de Ouderpanel Kinderopvangtoeslag.[11] bron wikipedia
Een nieuwe burgemeester betekent: kennismaken, ontmoeten en met elkaar in gesprek gaan. De relatie met betrekking tot jacht en beheer was met de vorige burgemeester prima, en dan hoop je, dat dit op z’n minst voortgezet kan worden.
Het is vaak lastig om direct in contact te komen met een burgemeester, bestuurders en of politici, hoe jammer ik dit ook vind. Uiteraard alle begrip, omdat nu eenmaal niet iedereen hoofd- en bijzaken van elkaar kan scheiden, en dat veel mensen iets willen. En altijd ‘vandaag in plaats van morgen’.
Om een lang verhaal kort te houden: ik kwam de burgemeester tegen bij een werkbezoek in de Meijepolder in de gemeente Bodegraven-Reeuwijk (Zuid-Holland). Daar was een informatieve avond voor alle statenleden, gemeenteambtenaren en andere belanghebbenden georganiseerd. Dit, omdat een natuurorganisatie het idee had om een stuk veenpolder af te gaan plaggen. Dit zou namelijk de natuur ten goede komen. U begrijpt het al: ik word daar als boerendochter, jager, BBB-statenlid en ecoloog niet vrolijk van. De waanzin ten top om iets te doen waarvan een beperkte groep vindt, dat het ‘t allerbeste is voor de natuur.
Enfin, het was een emotionele en bewogen avond, en gelukkig was het, dat het grootste deel van de deelnemers het met elkaar eens; ‘Waanzin, en vooral niet en nooit doen. Alles wat je nu vernielt en afbreekt komt nooit meer terug’. Daar gaan honderden jaren van noeste arbeid, kennis, kunde en ervaring van de boeren die het gebied kennen als hun broekzak, en het beheren als een goed huisvader, verloren. Zeker het veenweidegebied. Daar moet je verstand van hebben, en dat kan om heel veel redenen niet zomaar even afgeplagd worden.
De burgemeester en ik raakten tijdens deze bijeenkomst in gesprek, en een vervolgafspraak werd gemaakt. Vanmorgen (09-08-2023) was het zover. De afspraak om nader met elkaar kennis te maken en te mogen vertellen over hetgeen wij met zoveel passie en liefde doen was een feit.
Informeel en zonder agenda. Het weer was na vier weken regen eindelijk zonnig, droog en mooi. Ondanks een stevig windje was het heel fijn vertoeven op de plassen. De plassen waar wij jagen, beheren en aan educatie doen. Waar de ploeg vrijwilligers en gelijkgestemden mee helpen snoeien. Waar we bewoners letterlijk en figuurlijk meenemen om ons verhaal te vertellen. Waar we de connectie zoeken tussen de terreinbeheerders en andere natuurorganisaties. Waar de schapen grazen om het gesnoeide materiaal kort te houden, en om de ganzen te verstoren. Waar we eendenkorven plaatsen en monitoren hoe het met de flora en fauna gaat. Waar we het behouden van jacht en natuureilanden promoten om de flora en de fauna te ondersteunen. Waar we het eten van de pure en mooie wildproducten promoten. Waar we rondvaarten en lezingen geven over bijvoorbeeld het maken van natuurvriendelijke oevers. Waar we vertellen waarom jacht en beheer behouden is, en daarom noodzakelijk is. Waar we takken en bagger gebruiken om de eilanden met gebiedseigen materialen te onderhouden en behouden. Waar we vlotjes voor de visdiefjes plaatsen en waardoor we een broedsucces hebben van 3 paren met ieder 2 kuikens. Waar we media met open armen ontvangen. En waar we de kadavers van de slachtoffers van vogelgriep rapen en afvoeren. Dat de jagers en vissers de ogen en de oren zijn in het gebied, vroegtijdig dingen signaleren en dit delen met de juiste instanties. Optreden en handelen daar waar nodig en waar er altijd wat te doen is.
En we hebben het jachtgebied dat wij hebben mogen huren van de gemeente voor de komende 6 jaar laten zien. Een moeilijk maar mooi gebied om te mogen bejagen en beheren. Daar waar de meeste recreatie plaatsvindt, en dat dicht tegen de bebouwde kom aanligt. Maar juist dat gebied is bij uitstek het ultieme jachtgebied om (beginnende) jagers kennis te laten maken met de plassenjacht. Dit is ook een oproep aan de (beginnende) jager om je te melden als je eens wil komen om te helpen.
Om te laten zien, dat jagen en beheren veel meer is dan schieten. Dat een gebied zo mooi en uniek alleen maar kan blijven bestaan als je met elkaar overeenstemming bereikt. Dat je naar elkaar wil luisteren en samen kijkt naar een visie voor minimaal de komende 12 jaar. Met de jager, de gemeente, de provincie en de tbo’s, de omwonenden en betrokkenen. Krachten bundelen en komen tot iets moois en goeds.
De burgemeester die tot voor kort woonde in Rotterdam, niet opgegroeid tussen het water en niet bekend met jacht en visserij, was een en al oor en oog. Met de gids/schipper Wilco van Roon hebben we een deel van de 12 plassen kunnen bevaren. Met uitleg over de oevers, de windkanten, en het maken van natuurlijke bescherming/beschoeiing. De jachthutten die zo belangrijk zijn voor het gebied, en juist voor de flora en de fauna. Dat deze er niet alleen zijn om te jagen, maar ook schuil-slaap-rust en voederplekken zijn voor vele dieren. Dat de gans beheerd moet worden om de waterkwaliteit te verbeteren. Omdat ze onder andere het riet afvreten en het water zo onder poepen dat verstikking en vervuiling een groot probleem is. De niet aflatende zorg om de exoten, zoals de rivierkreeft, de muskusrat en de nijlgans te bestrijden, om maar iets te noemen.
De vaartocht duurde ruim twee uur, maar was te kort omdat nog zoveel meer te vertellen en te laten zien. Een vervolgafspraak is gemaakt en één ding is zeker: de burgemeester is geen tegenstander van de jacht. Hij heeft oprechte interesse, en er zijn zoveel mooie dingen om te delen en te vertellen. Kortom, het is geweldig dat de nieuwe burgemeester zich zo openstelt en laat informeren. Bereikbaar en benaderbaar, zeker in deze tijd. En bij de volgende snoeisessie is de burgemeester ook van de partij. Het kost tijd en moeite, maar het is het dubbel en dwars waard.
Een zeer mooie en geslaagde ochtend, waarbij ik mij realiseer dat ik een zeer bevoorrecht mens ben. Dagelijks tel ik mijn zegeningen en ben ik intens dankbaar voor zoveel moois.
